هرگز از داشتن اولین ها دست نکشید | خانم دانه خردل

من هفته گذشته 46 ساله شدم و بعد از ظهر یکشنبه، برای اولین بار در زندگیم چمن زنی کردم.

من از صف طولانی زنان چمن زنی آمده ام. خب، من فکر می کنم دو زن دقیقاً صف طولانی نیستند، اما سابقه خانوادگی وجود دارد. هر وقت مامانم درباره مادربزرگم، رزا صحبت می‌کرد، می‌گفت: “او تا 70 سالگی چمن‌هایش را کنده بود!” در واقع، تنها چیزی که او را از چمن زنی خود باز داشت، زمانی بود که ماشینش، که فکر می کرد در پارک است، شروع به غلتیدن به سمت عقب از مسیر خود کرد. او نمی خواست به کسی برخورد کند، بنابراین سعی کرد جلوی آن را بگیرد و روی او رد شد. آن رویداد منجر به آسیب دیدگی لگن شد که او را تا پایان عمر تحت تاثیر قرار داد. او یک خانم واقعاً عالی بود، وقتی نوه بافندگی به میان می‌آمد نیرومند بود، و وقتی نوه‌ها کارهای کوچک را انجام می‌دادند، یک کلاهبردار بزرگ بود. ای کاش او را بهتر می شناختم. زن دیگر خانواده من که به چمن زنی معروف است مادر من است. او همیشه ورزش را دوست داشت و همانطور که می دانید او یک کار سخت است.

(این رزا با کلاه و کت شگفت انگیز است.)

در مقایسه با این زنان دلسوز در اصل و نسب من، من یک گل شکننده هستم که حتی نمی دانستم چگونه ماشین چمن زنی را راه اندازی کنم. بیشتر دوران کودکی‌ام را در آپارتمان‌های نظامی گذراندم، بنابراین چمن نداشتیم. زمانی که در یک خانه زندگی می‌کردیم، من یک برادر بزرگ‌تر داشتم که معمولاً چمن‌های ما را می‌چرخید تا زمانی که مادرم از لانه پرواز کرد، بنابراین این چیزی نیست که من هرگز انجامش دهم. تابستان‌ها در خانه اوپا سوار ماشین چمن‌زنی می‌شدم، اما هرگز چمن‌زنی نمی‌کردم. گاری که آنها داشتند به طور مزمن خراب شده بود، بنابراین ما شروع به رانندگی ماشین چمن زنی به عنوان سرگرمی کردیم. (الان متوجه می شوم که چقدر خنده دار به نظر می رسد، اما به عنوان یک بچه 10 ساله هیجان انگیز بود!) روزهای رانندگی من با ماشین چمن زنی زمانی به پایان رسید که آن را با ماشین Opa خود تصادف کردم. تصادف کلمه قوی ای است از زمانی که من حدود 3 مایل در ساعت می رفتم، اما با این وجود آسیب زا بود و من هنوز کمی تعجب می کنم که دنیا در آن لحظه به پایان نرسید.

چند هفته پیش، وقتی مشخص شد که اولین چمن زنی بهار نزدیک است، به جف گفتم که می خواهم چمن را بچینم. این معمولاً کاری است که ما به یکی از پسرانمان واگذار می کنیم، اما احساس می کردم این کاری است که می خواهم انجام دهم و شاید کاری است که باید بدانم چگونه انجام دهم.

شماره یک – می خواستم بدانم چگونه با ماشین چمن زنی کار کنم. من هرگز این فرصت را نداشته ام که نیاز داشته باشم بدانم چگونه از آن استفاده کنم، اما به نظر می رسد مهارت خوبی است که در جیب پشتی داشته باشیم. شاید به اندازه دانستن نحوه تعویض لاستیک یا رفع گرفتگی فاضلاب مفید نباشد، اما ممکن است مفید باشد. من نمی توانم به هیچ موقعیت اضطراری که نیاز به چمن زنی کند فکر کنم، اما شما هرگز نمی دانید.

شماره دو – من می خواستم چمن را با الگوی الماسی چمن بزنم و پسر 15 ساله من هنگام چمن زنی درخواست طراحی را نمی پذیرد. فکر می کنم این دلیل اصلی من برای چمن زنی بود. من همیشه علائم جاروبرقی در فرش و طرح شطرنجی در چمن‌ها را دوست داشتم. اساساً، من می‌خواهم علف‌های هرز و تکه‌ای من شبیه یک زمین گلف باشد و احساس می‌کردم که چمن‌زنی آن‌ها به‌صورت الگوی بسیاری از مسائل را پوشش می‌دهد. پس از چند ردیف اول، متوجه شدم که چمن زنی (و راه رفتن) در یک خط مستقیم، نوعی هنری است که هنوز به آن مسلط نشده بودم. علاوه بر این، متوجه شدم که هر مقدار الگوی روی چمن نمی‌تواند چمنی را که باید از برگ‌های پاییزی باقی‌مانده برداشته می‌شود، کوددهی می‌کند، بیش از حد بذر و کاهگل می‌شود، بهبود بخشد. من هر شباهتی از یک الگو را در حدود 1/4 از کار چمن زنی خود رها کردم.

شماره سه – من می خواستم مراحل را طی کنم و از آب و هوا لذت ببرم. من با پشتکار بیش از 10000 قدم در روز را دنبال می‌کنم و در بیشتر روزها، این به معنای پیاده‌روی سریع سه مایلی در محله‌مان است. اما، سعی کرده‌ام کمی آن را با هم مخلوط کنم و برخی از مراحل و ورزش‌هایم را انجام دهم و در عین حال کارهایم را در خانه انجام دهم. قدم زدن بر روی هر ذره از چمن راهی خوبی برای رسیدن به هدفم به نظر می رسید (و همینطور هم بود). این مرا به نکته بعدی می رساند…

شماره چهار – می خواستم بدانم چمن زنی چه حسی دارد و کاری که در آن انجام می شود. وقتی از پسرها می‌خواهیم چمن‌ها را چمن بزنند، 20 دلار برای این کار به آنها می‌پردازیم. با توجه به اینکه کمی بیش از یک ساعت طول می کشد، این نرخ دستمزد بسیار خوبی برای یک نوجوان است. وقتی در محل کار ناله می کنند، به آنها می گوییم: “این یک 20 دلار آسان است.” حالا دیگه نمی دونم اینو بگم یا نه! خیلی سخت نبود، اما قطعاً کار و انرژی بیشتر از آن چیزی بود که پیش بینی می کردم. من آن را در دسته 20 دلاری آسان قرار نمی دهم. من برای نوجوانانی که از چمن زنی محله پول خود را به دست می آورند، احترام جدیدی قائل هستم. من همچنین با خرید یک ماشین چمن زن سواری (بیشتر برای مقابله با برگ ها در پاییز، اما باعث می شود که چمن زنی نسیمی نسیم) تهیه کنم.

شماره پنج – برای اولین بار می خواستم کاری انجام دهم. وقتی در بزرگسالی برای اولین بار به انجام کاری فکر می کنیم، فکر می کنم اکثر ما چیزی را تصور می کنیم که ماجراجویانه است، شاید حتی کمی خطرناک. ما به چتربازی و پیاده روی در مسیر آپالاچی فکر می کنیم. ما اغلب به چیزی به سادگی چمن زنی یا پختن یک قرص نان فکر نمی کنیم. مهم نیست که اولین بار چقدر تاثیرگذار یا هر روز باشد، فکر می کنم مهم است که در تمام طول زندگی خود اولین ها را داشته باشید. ممکن است اولین باری باشد که کرم را روی قلاب می گذارید یا پیک نیک می کنید یا اسب سوار می شوید. ممکن است اولین باری باشد که سوار هواپیما می شوید یا اقیانوس را می بینید یا از پاسپورت خود استفاده می کنید. ممکن است اولین باری باشد که سعی می کنید یک ساز بکشید یا بنوازید یا یک دفتر خاطرات داشته باشید. ممکن است اولین باری باشد که درخت یا بوته یا باغچه سبزی می کارید. ما فقط نیاز نداریم که اجازه دهیم اولین ها برایمان اتفاق بیفتند، بلکه باید آنها را جستجو کنیم، آنها را تعقیب کنیم، آنها را تجربه کنیم و از آنها بیاموزیم.

اولین ها ما را کنجکاو و درگیر دنیا می کنند. برای تجربه اولین ها، باید خود را متواضع کنید و مایل باشید که مبتدی باشید، از منطقه راحتی خود خارج شوید و حتی احتمالاً برای دیگران احمق به نظر برسید. شما باید هر گونه ناامیدی را که با تلاش برای اولین بار به وجود می آید را بپذیرید. شما باید مایل به پرسیدن سوال باشید بدون اینکه بدانید چه پاسخ هایی خواهید داشت. شما باید مراقب و آموزش پذیر باشید. هدایای خوب و درس های مهم بسیار زیادی با اولین ها همراه است.

امیدوارم این پست شما را تشویق کند که نه تنها به دنبال کارهایی باشید که برای اولین بار باید انجام دهید، بلکه آنها را جشن بگیرید. این یک دنیای بزرگ، گسترده و شگفت انگیز است که همیشه پر از کارهایی است که برای اولین بار می توانیم انجام دهیم. برای اینکه تحت فشار همه گزینه ها قرار نگیرید، می توانید به سادگی از خانه خود شروع کنید.

کاری که اخیرا برای اولین بار انجام دادید چیست؟

از پست های وبلاگ روزانه ماریان الهام بگیرید