غذاهای آماده خلوت خلاق آوریل 2024

من خیلی خوشحالم که بالاخره توانستم هفته گذشته برای یک خلوت خلاق فرار کنم. بیش از چهار سال از آخرین مورد گذشته است، بنابراین خیلی دیر شده بود! من اولین خلوت خلاق خود را در سال 2018 داشتم و تجربه خاصی بود. به غیر از کنفرانس های وبلاگ، من هرگز زمانی را برای رشد خلاق و حرفه ای، مطالعه، استراحت و تجدید قوا از خانه و کار اختصاص نداده بودم. در اوایل سال 2018، ما به تازگی به مینه سوتا نقل مکان کرده بودیم، من در حال انتقال کسب و کارم از بازسازی مبلمان و فروش عتیقه به موارد بعدی بودم، و چیزهای بزرگی برای فکر کردن و سوالاتی در مورد آینده کار خلاقم داشتم که باید به آنها پاسخ دهم. من با وضوح و اشتیاق دوباره برای کارم به خانه آمدم. از آن زمان، من چند خلوت خلاق انجام دادم و آموختم که برای پاک کردن تار عنکبوت، طوفان فکری و فاصله گرفتن از کارهای روزمره به حدود یک سال در سال نیاز دارم.

وقتی شاونا و من این یکی را در تقویم اواخر آوریل 2024 گذاشتیم، از انتظار گیج شدم. اگرچه من به تازگی 10 روز دوست داشتنی را در جزیره پالمز با خانواده گذرانده بودم، این سفر بسیار متفاوتی بود. خواندن، گوش دادن به پادکست ها، قدم زدن در ساحل، جمع آوری پوسته ها، و طرح ایده ها و سوالات با یک دوست خوب و نیروی خلاق زیاد است. یعنی خیلی بهش نیاز داشتم و نمیتونستم صبر کنم.

من خیلی چیزها را بسته بندی کردم، اما می خواستم مطمئن شوم که یک بوفه کتاب و لوازم هنری برای انتخاب دارم! چندین دفترچه یادداشت و طراحی، کتاب‌هایی در مورد کارهای خلاقانه، هنر، باغبانی، و طراحی آوردم، چند کتاب صوتی جدید برای پیاده‌روی پایین خریدم، و یک کیسه برزنتی پر از پالت‌های آبرنگ، قلم مو، خودکار، مداد، نشانگر و غیره خریدم. تصمیم گرفتم بایستم و شب را در رالی با شوهر شوهرم بگذرانم تا رانندگی طولانی را از بین ببرم و قبل از رسیدن به ساحل یک روز به خودم فرصت بدهم تا فشارش را رفع کنم. این همچنین به این معنی بود که می‌توانم وقت بگذارم و در چند مغازه عتیقه فروشی در مسیر پایین توقف کنم. من چیزی نخریدم ولی خوب گشتم.

متأسفانه، هنگامی که به رالی رسیدم متوجه شدم که شاونا باید سفر خود را یک روز به تعویق بیاندازد. من آن را با جف صحبت کردم و تصمیم گرفتیم که به هر حال باید بروم، زیرا آن مکان قبلاً اجاره شده بود و هزینه آن پرداخت شده بود و قبل از اینکه شاونا بتواند به من بپیوندد، از کمی تنهایی لذت ببرم. چند ساعت قبل از زمان ورود به کاندو به Mt. Pleasant، SC (درست خارج از جزیره پالمز) رسیدم، بنابراین به Barnes & Noble رفتم تا کتابها و مجلات را مرور کنم، چند عینک آفتابی جدید خریدم (عینک من عینک آفتابی بود. خراشیده شده) و برای تهیه غذاهای ساده چند خواربار اساسی خرید.

در حالی که زمان تنهایی برنامه ریزی نشده بود، تنها بودن با افکارم واقعاً خوب بود. من کسی را نداشتم که به چیزی از من نیاز داشته باشد و هر وقت خواستم می توانستم کاری را که می خواستم انجام دهم. وارد کاندو شدم، همه وسایلم را برداشتم و قبل از رفتن به ساحل برای بررسی احتمالات گلوله باران و اکتشاف مستقر شدم.

کاندو، که در منطقه تفریحی Wild Dunes در محله ای به نام Tidewater قرار دارد، در موقعیت بسیار خوبی قرار داشت. دید خوبی به استخر و اقیانوس داشتیم و دسترسی آسان به ساحل داشتیم. ایوان سرپوشیده محل مناسبی برای نشستن برای صرف غذا، مطالعه و نقاشی بود.

البته جای خوبی برای شستن و خشک کردن یافته های ساحلی ما هم بود!

قبل از ورود شانا وقت گذاشتم تا استراحت کنم، بخوانم و پادکست ها را گوش کنم.

من کتابی را پیدا کردم که به تازگی برای من در بارنز و نوبل ساخته شده است – نمودارهای رنگی: یک تاریخ. همانطور که عنوان می گوید، تاریخچه ایجاد استانداردهای رنگ در علم، طراحی، مد، فضای داخلی و موارد دیگر است. کتاب زیبایی است و هر دوی ما روی آن ریختیم. Shaunna The Art of Anthropology را به همراه آورد و من بعد از بررسی آن برای لذت بردن بیشتر در خانه آن را خریدم. ایده های شگفت انگیز زیادی وجود دارد که برای نمایشگرهای Anthropologie استفاده شده است که می تواند به پروژه های مقیاس کوچکتر ترجمه شود.

از آنجایی که شانا بیش از هر چیز به استراحت نیاز داشت، هر روز صبح می خوابید در حالی که من بیرون می رفتم تا به دنبال صدف بگردم و قدم هایم را برای روز جمع کنم. این به من زمان بیشتری داد تا به پادکست‌ها گوش کنم و درباره چیزهایی که می‌توانیم درباره آن بحث کنیم بیشتر فکر کنم.

ما به زندگی پی بردیم (اگرچه مرتباً با تلفن صحبت می کنیم و پیامک می زنیم، اما این مثل ساعت ها نشستن با هم و صحبت کردن نیست) و دفترچه هایمان را بیرون آوردیم و در مورد تجارت صحبت کردیم. ما از همدیگر سوال پرسیدیم و در مورد چیزهایی که مشکل بود و چیزهایی که خوب پیش می رفت صحبت کردیم. ما خندیدیم و گریه کردیم، ناامیدی ها و امکانات جدید را به اشتراک گذاشتیم.

با هم نقاشی هم کردیم. هر دوی ما یک سری لوازم هنری آورده بودیم و بیشتر سفر را بدون اینکه آنها را روی میز پهن کنیم رفته بودیم. ما تصمیم گرفتیم که بهتر است بسته بندی و چمدان را ارزشش را داشته باشیم، بنابراین رنگ ها را بیرون آوردیم، کمی موسیقی گذاشتیم و در حین بازی با هم گپ زدیم. به طور طبیعی، ما مجبور شدیم همه تجهیزات جدید را بررسی کنیم و منابع را به اشتراک بگذاریم!

نمی‌دانم در آن لحظه هر کدام از ما واقعاً دوست داشتیم نقاشی کنیم یا نه، اما در آن گم شدیم. بیش از دو ساعت بعد، متوجه شدیم که دیر شده است و احتمالاً باید تمیز کنیم و شام بخوریم.

درست است که کار با دست ذهن را تحریک می کند. من فکر می‌کنم که رنگ‌ها، ترکیب رنگ‌ها و مشاهده دقیق‌تر محیط به ما کمک کرد از زمان بیشتر لذت ببریم و ابزار خلاقانه‌ای را برای مکالمه بیشتر تغییر داد.

من چند روزی است که در خانه هستم و مدتی فرصت داشتم تا در مورد Creative Retreat و آنچه از آن به خانه بردم فکر کنم (به غیر از پوسته های بیشتر!) معمولاً یک سوال یا مشکل بزرگ دارم که باید فکر کنم و می آیم. خانه از یک خلوت با پاسخ یا حداقل مقداری وضوح. من در این مدت هیچ چیز بزرگی برای فکر کردن نداشتم و یک تجلیل بزرگ هم نداشتم. در عوض، زمانی بود که در مورد چیزهای کوچک در کسب و کارم فکر می‌کردم، ایده‌ها و افکار جدید را غوطه‌ور می‌کردم، و احتمالاً مهم‌تر از همه، به من زمان داد تا به تشویق خلاقانه زیادی از نویسندگان، پادکست‌ها و Shaunna متصل شوم. مردم درباره موضوعاتی مانند مدیریت زمان، انرژی لازم برای کار خلاقانه خوب، پرورش جریان ایده‌ها، راه‌های پیشگیری یا مقابله با فرسودگی، برخی از دام‌های رسانه‌های اجتماعی، شکست و موارد دیگر صحبت کردند.

این همه یادآوری خوبی بود که استراحت بخش مهمی از کار است و ورودی به اندازه خروجی مهم است. من در حال حاضر مشتاقانه منتظر بعدی هستم…