چهار چیز | شش | خانم دانه خردل

چهار چیز من در این هفته – تحسین الگوهای موجود در جهان، یکی از بزرگترین داستان‌های ماجراجویی و بقا، نقل قولی از دهه 1500 که حتی زندگی امن و حومه‌ای من را الهام می‌بخشد، و هدیه‌ای که به آینده خود می‌دهیم. …

چیزی که من می خوانم

چند هفته پیش کتاب Affinities را بعد از اینکه مدتی در لیست علاقه مندی ها قرار گرفت سفارش دادم. این کتابی از تصاویر از Public Domain Review است که به نظرم خواندنی جالبی خواهد بود. تصاویر از زیبا تا دمدمی و عجیب متغیر هستند.

با این حال، چیزی که در مورد این کتاب الهام‌بخش‌تر و جالب‌تر یافتم، نحوه تنظیم آن است. تصاویر بر اساس موضوع یا تاریخ در صفحات گروه بندی نمی شوند، بلکه بر اساس نحوه ارتباط آنها با یکدیگر گروه بندی می شوند. این به نوعی مطالعه تکرار الگوها بیشتر از مطالعه تصاویر مالکیت عمومی است. من آن را جذاب و یک نقطه پرش جالب برای ایده ها یافتم.

همچنین تا حدودی تاریخچه ای را دنبال می کند که چگونه انسان ها تلاش کرده اند تا دنیای طبیعی را به تصویر بکشند، آن را مطالعه کنند و تمام پیچیدگی های آن را بیاموزند. علاوه بر این، می‌توانید ببینید که چگونه از هنرهای اولیه، مردم از رنگ‌ها و رنگدانه‌ها برای بازگویی داستان جهان، مکان خود، از خود استفاده می‌کردند.

طرحی از سیستم عروقی وقتی در کنار هم قرار می گیرد تقریباً شبیه به سیستم ریشه یونجه است. حرکات سیارات شبیه نقاشی هایی است که روی یک اسپیروفراف انجام شده است. حرکات زنبورها در رابطه با لانه آنها مانند خطوط کور به نظر می رسد. نه تنها آن را جذاب می‌دانم، بلکه تاکیدی است بر اینکه دنیای ما یک طراح شگفت‌انگیز دارد.

کمی قبل از رفتن به ساحل داشتم به این کتاب نگاه می‌کردم و وقتی در امتداد جزر و مد راه می‌رفتیم و آب‌ها را به آرامی عقب می‌کشیدیم، چیزهای مرتبط زیادی را در الگوهای به جا مانده در شن‌ها دیدم…

ریشه های یونجه و سیستم عروقی از زمانی که اخیراً آن تصاویر را دیده بودم به ذهنم آمد، اما شاخه ها، دلتاها و دره ها را نیز دیدم.

چیزی که من تماشا می کنم

داستان سفر برون قطبی ارنست شاکلتون (1914-1917) یکی از موارد مورد علاقه من است. من به بسیاری از عکس‌های فرانک هرلی نگاه کرده‌ام، برخی از ژورنال‌های خدمه را خوانده‌ام، و مینی سریال Shackleton را با کنت برانا و همچنین مستند The Endurance را بارها تماشا کرده‌ام. بنابراین، وقتی یک مستند تازه منتشر شده درباره جستجوی لاشه استقامت دیدم، بلافاصله آن را به لیست خود اضافه کردم و به محض اینکه یک شب رایگان داشتیم، آن را تماشا کردیم. مستند استقامت در نشنال جئوگرافیک…

اینم تریلر رسمی…

خیلی عالیه جف و من هر دو آرزو داشتیم که می توانستیم آن را تماشا نکنیم تا بتوانیم دوباره تماشایش را تجربه کنیم. اگر با آن آشنایی ندارید، این مستند داستان اکسپدیشن Shackleton را با استفاده از فیلم‌های اصلی رنگی و هوش مصنوعی برای شنیدن مجلات و نامه‌هایی که با صدای خود خدمه خوانده می‌شوند، روایت می‌کند. (که جالب است و همچنین کمی ترسناک است که می توان انجام داد.) به هر حال فوق العاده است! اگر داستان های اکسپدیشن/ماجراجویی را دوست دارید، این یکی را دوست خواهید داشت.

مانند بسیاری از چیزهایی که تماشا می کنم و می خوانم، من را به سمت یک کتاب سوق داد. متوجه شدم که کتابی با عکاسی هرلی از اکسپدیشن ندارم، بنابراین South with Endurance مورد استفاده در آمازون را به قیمت کمتر از 10 دلار خریدم. من نمی توانم صبر کنم تا آن را دریافت کنم و مطمئن هستم که یک هفته زیر آن ظاهر می شود چیزی که دارم میخونم دسته بندی

چیزی که من دوستش دارم

“خداوندا، ما را آزار بده، تا با جسارت بیشتری جرأت کنیم، در دریاهای وسیع تر، جایی که طوفان ها تسلط تو را نشان می دهند، جایی که با از دست دادن زمین، ستاره ها را خواهیم یافت.”

فرانسیس دریک، 1540-1596

این از کتاب The Sea Journal بود که من هنوز در حال خواندن آن هستم.

چیزی که روی آن کار می کنم

با شش افرای بالای 50 ساله در حیاط خانه، ما در این فصل از سال برگ های زیادی داریم. ما قصد داریم سال آینده یک ماشین چمن زنی سواری بگیریم، اما تا آن زمان، باید باد بزنیم، چنگک بزنیم، کیسه کنیم و خوشبختانه از Chipper Vac که پدرشوهرم به ما داده است استفاده کنیم. این یک قطعه دنده آزاد است که به نوعی شبیه برف‌کش به نظر می‌رسد، اما برگ‌ها را در آن چنگک می‌زنید و آن‌ها را خرد می‌کند. این کار را قابل مدیریت تر کرده است، اما همچنان یک کار عظیم است. اما، ما پیمان بسته ایم که همه برگ ها را به عنوان بخشی از خواباندن باغ و حیاط برای زمستان امسال بلند کنیم. در سال‌های گذشته، کارمان را بسیار قوی شروع کردیم، به‌طور کامل انباشته شدیم، و انبوه‌هایی را در کنار حاشیه، در تخت‌خواب‌های باغ گذاشتیم و در بوته‌ها گیر کردیم. از پرداختن به آن خسته شده بودیم و مشغول کارهای دیگر شدیم، اما در بهار پشیمان شدیم. من حداقل دو روز را صرف بیل زدن برگ های خیس و تجزیه شده در امتداد حاشیه و در علف کردم و لکه های مرده را پشت سر گذاشتم. قبل از اینکه بتوانم به چیزهای سرگرم کننده برسم، زمان بیشتری را صرف جمع کردن تخت های باغ کردم.

امسال، می‌خواهیم به خودمان بهار 2025 هدیه بدهیم و قبل از اینکه چنگک‌ها و Chipper Vac را کنار بگذاریم، همه برگ‌ها را بلند کنیم. پر زرق و برق نیست، اما لازم است و ما خوشحال خواهیم شد که کار را به درستی انجام دهیم. بیشتر برگ ها ریخته اند، اما هنوز مقدار خوبی باقی مانده است!

از پست های وبلاگ روزانه ماریان الهام بگیرید