تئو دی مایر از "زیبایی شناسی سودمند" برای طراحی جشنواره پالم اسپرینگز استفاده می کند

معمار بلژیکی تئو دی مایر و شرکت تولیدی Public Art Company در جشنواره موسیقی Desert Air در پالم اسپرینگز، کالیفرنیا، اینستالیشن ها را ایجاد کرده اند که به اشکال صنعتی و معماری مدرنیستی اشاره دارد.

دی مایر، که عضو استودیوی معماری بلژیکی Stand van Zaken است، در این جشنواره که در موزه هوایی پالم اسپرینگز، در مجاورت فرودگاه بین المللی شهر کوچک کویری برگزار شد، به دنبال بازنویسی مواد صنعتی برای مجسمه ها و صحنه بود.

این شامل دودکش های کارآمد، مجسمه هایی با عناصر نشان دهنده بال های هواپیما، و صحنه ای با استفاده از مواد ساده مانند فلز موج دار و تخته لایه بود.

رافی لرر، بنیانگذار شرکت هنر عمومی، به Dezeen گفت: "مواد به صورت محلی تهیه شده اند، با تمرکز بر اجزای صنعتی که عملکردی، بادوام و به راحتی قابل استفاده مجدد هستند - که نشانه ای از تمرین تئو است."

صحنه و مجسمه های آن عناصری مانند فلز موج دار، تخته سه لا و خرپا را در خود جای داده و بافت های مدرن اواسط قرن پالم اسپرینگز را با زیبایی شناسی کاربردی فرودگاه ترکیب می کنند.»

این عناصر همچنین شامل سکوهای رقص بتنی با نوار ایمنی و یک مجسمه نورپردازی بود که شبیه تابلوهای پروازی بود که به نمایش گذاشته می شد.

با تنها چند روز برای ساخت و عدم دسترسی به سایت از قبل، De Meyer، Lehrer و تیم سعی کردند از مواد ساده برای ایجاد حس زمان و در عین حال کارآمد در شرایط بحرانی زمان استفاده کنند. هر قطعه به عنوان یک منطقه جداگانه برای شرکت کنندگان در کنار هم قرار گرفته و با آن تعامل برقرار می کند.

Lehrer می گوید: «ساخت یک محیط به جای یک صحنه خطی، امکان تعامل پویاتر با مخاطب را فراهم می کند.

هدف این بود که به عناصر حس مقیاس بدهد و در عین حال امکان حرکت جمعیت و ساخت و ساز ساده را فراهم کند.

دی مایر خاطرنشان کرد که میراث پالم اسپرینگز، که به دلیل آزمایش در معماری مسکونی مدرنیستی، به ویژه آثار معمار سوئیسی آلبرت فری، شناخته شده است، نیز رویکرد او را نشان می دهد.

موزه هنر پالم اسپرینگز اخیراً خانه فلزی مدولار فری را که سال ها در انبار نگهداری می شد، در محوطه آن بازسازی کرد.

"[Frey\'s] کار بیشتر در مورد ایجاد یک زیبایی شناسی خاص نبود، بلکه بیشتر در مورد پاسخ دادن به محیط اطراف با صرفه جویی در وسایل بود.» De Meyer به Dezeen گفت.

"حتی چیزی به سادگی نوار ایمنی می تواند به فرصتی برای خلاقیت تبدیل شود. هدف این است که اجازه دهیم مواد به عملکرد خود وفادار بمانند و در عین حال آنها را به چیزی جدید و معنی دار تبدیل کنیم - لو-فای و انتزاعی."

دی مایر همچنین در مورد شرایط منحصر به فرد طراحی تاسیسات موقت برای یک جشنواره موسیقی اظهار نظر کرد. او گفت که محدودیت ها اجازه آزمایش هایی را می دهد که در سایر پروژه های معماری یافت نمی شود.

او گفت: "زیبایی سازه های موقت این است که ترس کمتری از شکست وجود دارد، که فضایی را برای اکتشاف خلاق آزاد می کند."

"این گشودگی به انعطاف پذیری بیشتری اجازه می دهد، جایی که مرزهای آنچه ما به عنوان "معماری خوب" تعریف می کنیم سیال تر می شود. به این ترتیب، محیط جشنواره تنها فرصت دیگری برای مشاهده رفتار انسان و اصلاح طرح می شود، درست مانند معماری، اما با رویکردی مستقیم تر و تجربی."

در طول این جشنواره، که نوازندگانی مانند Kaytranada و Jamie xx را به نمایش می گذاشتند، بسیاری از عناصر با نورپردازی رنگی روی زمین روشن شدند.

در تمام طول مدت فرودگاه مجاور به کار خود ادامه داد و هواپیماها در حین اجراها بلند شدند و فرود آمدند.

معماران و طراحان اغلب از جشنواره های موسیقی به عنوان مکان هایی برای آزمایش و بازی استفاده می کنند. نمونه های اخیر جشنواره هایی با تاسیسات معماری در مقیاس بزرگ عبارتند از Burning Man در نوادا و رالی در لندن.